Είμαι αναρχική επειδή μόνο η αναρχία, μέσω της ελευθερίας και της δικαιοσύνης που βασίζεται σε ίσα δικαιώματα, θα κάνει την ανθρωπότητα ευτυχισμένη, και επειδή η αναρχία είναι η πιο λεπτή ιδέα που μπορεί να φανταστεί ο άνθρωπος. Είναι, σήμερα, η κορυφή της ανθρώπινης σοφίας, περιμένοντας ανακαλύψεις αδιανόητης προόδου σε νέους ορίζοντες, καθώς οι αιώνες κυλούν και διαδέχονται ο ένας τον άλλον σε έναν συνεχώς διευρυνόμενο κύκλο.
Ο άνθρωπος θα έχει συνείδηση μόνο όταν είναι ελεύθερος. Η αναρχία θα είναι επομένως ο πλήρης διαχωρισμός μεταξύ των ανθρώπινων ποιμνίων, που αποτελούνται από σκλάβους και τυράννους, όπως υπάρχουν σήμερα, και της ελεύθερης ανθρωπότητας του αύριο. Μόλις ο άνθρωπος, όποιος κι αν είναι, έρθει στην εξουσία, υφίσταται τη μοιραία επιρροή της και διαφθείρεται. Χρησιμοποιεί βία για να υπερασπιστεί το πρόσωπό του. Αυτός είναι το κράτος. Και θεωρεί ότι είναι μια ιδιότητα που πρέπει να χρησιμοποιηθεί προς όφελός του, όπως ένας σκύλος θεωρεί το κόκκαλο που γονατίζει. Αν η εξουσία κάνει έναν άνθρωπο εγωιστή και σκληρό, η δουλεία τον υποβαθμίζει. Ένας δούλος είναι συχνά χειρότερος από τον κύριό του. Κανείς δεν ξέρει πόσο τυραννικός θα ήταν ως αφέντης, ή ως βάση ως σκλάβος, αν κινδύνευε η δική του περιουσία ή ζωή.
Για να τερματιστεί η φρικτή δυστυχία στην οποία η ανθρωπότητα πάντα έσερνε μια αιματηρή και οδυνηρή ύπαρξη, υποκινεί τις γενναίες καρδιές όλο και περισσότερο: περισσότερο στη μάχη για δικαιοσύνη και αλήθεια. Η ώρα πλησιάζει: επισπεύδονται από τα εγκλήματα των κυβερνητών, την αυστηρότητα του νόμου, την αδυναμία να ζήσουν σε τέτοιες συνθήκες, χιλιάδες δυστυχισμένους χωρίς ελπίδα για το τέλος των βασανιστηρίων τους, την απατηλή βελτίωση των γάγγραινων θεσμών, την αλλαγή της εξουσίας που δεν είναι παρά μια αλλαγή του πόνου και τη φυσική αγάπη του ανθρώπου για τη ζωή. Κάθε άνθρωπος, όπως κάθε φυλή, κοιτάζει γύρω του για να δει από ποια πλευρά θα έρθει η απελευθέρωση.
Η αναρχία δεν θα ξαναρχίσει τις αιώνιες δυστυχίες. Η ανθρωπότητα στο πέταγμα της απελπισίας της θα προσκολληθεί σε αυτήν για να βγει από την άβυσσο. Είναι η τραχιά ανάβαση του βράχου που θα οδηγήσει στην κορυφή. Η ανθρωπότητα δεν θα κρατιέται πια από πέτρες και τούφες χόρτου, για να πέσει χωρίς τέλος.
Η αναρχία είναι το νέο ιδανικό, την πρόοδο του οποίου τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει. Η εποχή μας είναι τόσο νεκρή όσο και η εποχή της πέτρας. Είτε ο θάνατος έλαβε χώρα χθες είτε πριν από χίλια χρόνια, τα απομεινάρια της ζωής του έχουν χαθεί εντελώς. Το τέλος της εποχής μέσα από την οποία περνάμε είναι μόνο μια νεκρόπολη γεμάτη στάχτες και οστά.
Η εξουσία, τα προνόμια δεν υπάρχουν πλέον για τους στοχαστές, για τους καλλιτέχνες ή για οποιονδήποτε επαναστατεί ενάντια στο κοινό κακό. Επιστήμη, ανακαλύπτει άγνωστες δυνάμεις που η μελέτη θα απλοποιήσει ακόμα. Η εξαφάνιση της τάξης πραγμάτων που βλέπουμε σήμερα είναι κοντά. Ο κόσμος, μέχρι τώρα διαιρεμένος ανάμεσα σε λίγα προνομιούχα όντα, θα τον πάρουν πίσω όλοι. Και μόνο ο αδαής θα εκπλαγεί από την κατάκτηση της ανθρωπότητας πάνω από την αρχαία κακία.
Έγινα σίγουρα αναρχική όταν με έστειλαν στη Νέα Καληδονία, σε ένα...
“Αντί για κούφια συνθήματα, λέμε στον λαό: Αν θέλεις να είσαι ελεύθερος, πρέπει να οργανωθείς, να οπλίσεις και να καταστρέψεις όλους τους θεσμούς. Πρώτα απ' όλα Κρατική Ασφάλεια, Αστυνομία, Δικαστήριο, Στρατός και γραφειοκρατία. Αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Για να διατηρήσετε την ελευθερία σας, πρέπει να συνεχίσετε να συντρίβετε πολιτικούς τσαρλατάνους στο έμβρυο πριν σας ελπίσουν ξανά ως ηγέτη. Αν σας μιλήσουν για νόμο, κρατική υπόσταση και "εθνική ασφάλεια", ρίξτε στο κρέας! Δεν μπορείς να κάνεις λάθος ... “
*Aπό το "Γίνετε σκλάβοι! Δεν θα φάω... " του Γκεόργκι Κωνσταντίνοφ
...
Thabang Sefalala - Lucien van der Walt
Οι ιδέες του Αναρχισμού έχουν συχνά παρεξηγηθεί ή παραγκωνιστεί. Ένα σύνολο μελετών, όπως η “Πολιτική Οικονομία από τα Κάτω” του Νόουλς, “Οι Αναρχικοί στην Ισπανική Επανάσταση” του Πέιρατς και άλλες, έχουν ως στόχο να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα – και επίσης να δείξουν ότι ο Aναρχισμός δεν μπορεί ποτέ να περιοριστεί σε μια ιδεολογία απλώς για να απασχολεί καθηγητές και φοιτητές σε συζητήσεις.
Οι αναρχικοί έχουν χαρακτηριστεί “ουτοπιστές” ή έχουν θεωρηθεί καταλύτες του χάους και της βίας, όπως στις διαδηλώσεις στο Σιάτλ, το 1999, ενάντια στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Ωστόσο, ο Αναρχισμός έχει...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018