Σημείωση μεταφραστή*: Ο Χακίμ Μπέη (Hakim Bey) είναι ο εκπρόσωπος του οντολογικού lifestyle Αναρχισμού κατά τον Μπούκτσιν. Ο Χ. Μπέη ψευδώνυμο του Πίτερ Λάμπορν Ουίλσον (Peter Lamborn Wilson), βασικού εμπνευστή της Προσωρινής Αυτόνομης Ζώνης (Temporary Autonomou Zone - ΤΑΖ), αντίληψη που έχει άσπονδους φίλους και πολέμιους. Στην σημερινή εποχή βρισκόμαστε μετά το τέλος των μεγάλων αφηγήσεων, στην μη πραγματικότητα των θεωριών συνομωσίας. Η κοινωνία της διακινδύνευσης έδωσε την σκυτάλη στην εποχή της «αφύπνισης» αλλά η μυθιστορία παραμένει. Σε αυτό το κείμενο ο Μπέη αναλύει το συγκεκριμένο φαινόμενο, που ως απότοκο της αποιδεολογικοποίησης παραμένει επίκαιρο.
Είναι η θεωρία συνωμοσίας μια αυταπάτη της Δεξιάς που έχει μολύνει και την Αριστερά; Οι αριστεροί συνωμοσιολόγοι μερικές φορές κάνουν άκριτη χρήση των κειμένων των πιο δεξιών συνωμοσιολόγων – εμβαθύνοντας στο έργο του Λόμπι της Ελευθερίας για τους μεζέδες της δολοφονίας του JFK, παίρνοντας τις αντισημιτικές αντιλήψεις για τους «φιλελεύθερους» διεθνιστές CFR / Bilderberg / Rockefeller κ.λπ., κλπ. Δεδομένου ότι ο αντισημιτισμός μπορεί να βρεθεί τόσο στην Αριστερά όσο και στη Δεξιά, ο απόηχος των Πρωτοκόλλων (στμ: των Σοφών της Σιών) μπορεί να ακουστεί και από τις δύο κατευθύνσεις. Ακόμα και μερικοί αναρχικοί έλκονται από τον «Ιστορικό Ρεβιζιονισμό». Ο αντικαπιταλισμός ή ο οικονομικός λαϊκισμός της Δεξιάς έχει την αντίστιξή του στην Αριστερά στον «Κόκκινο Φασισμό», ο οποίος έσπασε την επιφάνεια της Ιστορίας στο Σύμφωνο Χίτλερ/Στάλιν, και επέστρεψε για να μας στοιχειώσει στην παράξενη ευρωπαϊκή συγχώνευση του «Τρίτου Κύματος» του δεξιού και του αριστερού εξτρεμισμού, ένα φαινόμενο που αναδύεται στις ΗΠΑ στον ελευθεριακό μηδενισμό και τον «σατανισμό» αναρχοφασιστικών ομάδων όπως το Amok Press και το Radio Werewolf – και η θεωρία συνωμοσίας παίζει μεγάλο ρόλο σε όλες αυτές τις ιδεολογίες.
Αν η θεωρία συνωμοσίας είναι ουσιαστικά δεξιά, μπορεί να είναι έτσι μόνο επειδή θέτει μια άποψη της Ιστορίας ως έργο ατόμων και όχι ομάδων. Σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα, μια θεωρία τύπου Mae Brussel (πίστευε ότι οι Ναζί είχαν διεισδύσει στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και την κυβέρνηση σε επίπεδο πολιτικής) μπορεί να φαίνεται αριστερή, αλλά στην πραγματικότητα δεν παρέχει καμία τροφή για γνήσια διαλεκτική ανάλυση, δεδομένου ότι αγνοεί την οικονομία και την ταξική πάλη ως αιτιώδεις δυνάμεις, και αντ 'αυτού εντοπίζει όλα τα γεγονότα στις μηχανορραφίες των «κρυμμένων» ατόμων. Ακόμη και η αντιεξουσιαστική Αριστερά μπορεί μερικές φορές να υιοθετήσει αυτή τη χαμηλή άποψη της θεωρίας συνωμοσίας, παρά το γεγονός ότι δεν δεσμεύεται από καμία δογματική πίστη στον οικονομικό ντετερμινισμό. Τέτοιοι αναρχικοί θα συμφωνούσαν ότι το να πιστεύεις στη θεωρία συνωμοσίας σημαίνει να πιστεύεις ότι οι ελίτ μπορούν να επηρεάσουν την Ιστορία. Ο αναρχισμός θεωρεί ότι οι ελίτ απλώς παρασύρονται από τη ροή της Ιστορίας και ότι η πίστη τους στη δική τους δύναμη ή αυτενέργεια είναι καθαρή ψευδαίσθηση. Αν κάποιος πίστευε το αντίθετο, υποστηρίζουν τέτοιοι αναρχικοί, τότε ο Μαρξ και ο Λένιν θα είχαν δίκιο και η συνωμοτική πρωτοπορία θα ήταν η καλύτερη στρατηγική για το «κίνημα του κοινωνικού». (Η ύπαρξη της πρωτοπορίας αποδεικνύει ότι η Αριστερά – ή τουλάχιστον η αυταρχική Αριστερά – δεν έχει απλώς μολυνθεί τυχαία με τη θεωρία συνωμοσίας: η πρωτοπορία είναι συνωμοσία!)...
Απόσπασμα από το βιβλίο Pleasure Erased: The Clitoris Unthought (Polity Press, 2022).
Στα ελληνικά, αν-αρχία κυριολεκτικά σημαίνει την απουσία της πρώτης αρχής – δηλαδή, μια απουσία ιεραρχίας. Δίχως ιεραρχία σημαίνει επίσης δίχως αφετηρία. Η αρχή δημιουργεί μια προσωρινή τάξη με το να δίνει προτεραιότητα σε τι έρχεται πρώτο, τόσο από την άποψη της εξουσίας όσο και χρονολογικά. Για αυτό, αναρχία σημαίνει δίχως ιεραρχία ή καταγωγή. Η αναρχία αμφισβητεί την εξάρτηση και την καταγωγή.
Για αιώνες, η λέξη «αναρχία» δεν σήμαινε παρά αταξία και χάος. Ο Αριστοτέλης την όρισε ως ένα στρατό δίχως στρατηγική. Ένα στρατό που σκορπίζει...
Τα τελευταία 15 χρόνια συγκροτήθηκε στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου, ένα ακροδεξιό πολιτικό ρεύμα νέου τύπου. Οι απαρχές της συγκρότησής του εντοπίζονται στη σύγκλιση υφιστάμενων ακροδεξιών μορφωμάτων και μερίδας της πατριωτικής αριστεράς. Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε στο Κίνημα των Πλατειών και τις κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα των μνημονίων,[1] συνεχίστηκε στα συλλαλητήρια ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών[2] και ολοκληρώθηκε στο κίνημα άρνησης της πανδημίας και των εμβολίων, όπου σε αυτήν εντάχθηκαν επιπλέον άτομα και ομάδες που προέρχονται από τον αντιεξουσιαστικό χώρο.[3]
Στις γραπτές παρεμβάσεις που κάναμε τον προηγούμενο χρόνο ενάντια σε αυτό το νέο...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018