ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από την ιστοσελίδα αναρχικών αρχείων του διαδυκτίου. Η μετάφραση έγινε από αγγλικό κείμενο, την έβδομη αναθεωρημένη λονδρέζικη έκδοση το έτος 1887, επιμελημένη από τον Κάρολο Ρηβς1. Η πρώτη έκδοση του κειμένου αυτού έγινε στις 24 Ιανουαρίου 1880 σε μορφή μπροσούρα και ανώνυμα στην Γενεύη προφανώς στα γαλλικά, μιας και ο συγγραφέας ήταν γαλλική καταγωγής και στην Ελβετία ομιλιόταν επισήμως η γαλλική γλώσσα. Από ότι μας πληροφορεί ο Μάξ Νεττλώ2 στην βιογραφία του Ρεκλύ, η πρώτη έκδοση έγινε μέσω ενός από τα σημαντικότερα αναρχικά περιοδικά της εποχής εκείνη, τον περίφημο Revolte. Με αυτό το σπουδαίο έντυπο ο Ελίζε Ρεκλύ συνεργάστηκε για αρκετά χρόνια, μάλιστα αυτό το κείμενο είναι το δεύτερο που εξέδωσε χρονολογικά μέσα από τον Revolte. Όπως μας πληροφορεί πάλι ο ιστορικός του αναρχικού κινήματος Νεττλώ αποτελεί «ένα από τα λίγα αναρχικά γραπτά που διαδόθηκαν τόσο πολύ και μεταφράστηκαν τόσο συχνά».
Ειδικότερα αξίζει να πούμε πως στην 20ετή περίοδο 1880-1900 επανεκδόθηκε πάνω από δέκα φορές και σε πάνω από έξι γλώσσες , μεταξύ των οποίων στα τσέχικα ,στα ρουμάνικα ,στα γερμανικά και στα αγγλικά κυρίως από λονδρέζικες εκδόσεις. Στα ελληνικά πάντως γνωρίζουμε πως το γραπτό αυτό εκδόθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 1890 από τους πρώτου αναρχικούς ομίλους που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στην Πάτρα και τον Πύργο. Είναι πολύ πιθανόν μάλιστα να περιλαμβανόταν στην «Αναρχική Βιβλιοθήκη» που ίδρυσε στα 1989 ο Ιωάννης Μαγκανάρας3 καθώς σε αυτήν περιλαμβάνονταν και άλλα μεταφρασμένα έργα ευρωπαίων ελευθεριακών του 19ου αιώνα . Ενδεικτικό είναι το κείμενο του Ιουλίου Γκράβ ( το πρώτο κεφάλαιο του οποίου επανεκδόθηκε στο 8ο φύλο του δελτίου της Ο.Α.Ε Μαύρα Γράμματα) με τίτλο «Η κοινωνία την επαύριον της επανάστασης». Πληροφορίες σχετικά με την πρώτη ελληνική έκδοση του κειμένου αντλούμε από την επιστολή των Ελλήνων αναρχικών του 1900 προ το Διεθνές επαναστατικό συνέδριο που έγινε τότε στη Ευρώπη(3).)
Τώρα σχετικά με το περιεχόμενο του κειμένου πρέπει να πούμε πως πρόκειται για διάλεξη με θέμα τη σχέση μεταξύ της εξέλιξης και της επανάστασης .Το γραπτό αυτό έγινε η βάση για τη συγγραφή ενός πιο εκτεταμένου έργου του Ελίζε Ρεκλύ με τίτλο «Η εξέλιξη ,η επανάσταση και το αναρχικό ιδεώδες « (Παρίσι 1897 ,Κοινωνιολογική Βιβλιοθήκη Νo 19)
Η ισχύς του κειμένου όμως είναι μεγάλη όπως και να έχει. Το ζήτημα της εξέλιξης ταυτίζεται με την πνευματική και υλική πρόοδο της ανθρωπότητας . Με βάση αυτό ονοματίζονται οι αντίπαλοι της κοινωνική προόδου και τα εμπόδια. Οι φραγμοί και οι συντηρητικές αντιλήψεις εξαιτίας των οποίων η κοινωνία αδυνατεί να προοδεύσει προς το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Επίσης είναι αρκετά ενδιαφέρον ,μέσω αυτού του κειμένου να δούμε τη στάση που κράτησε ο αναρχισμός την εποχή του 19ου αιώνα απέναντι στην επιστήμη.
Το αναρχικό κίνημα και η φιλοσοφία του στοχεύει στην όσο πιο πλήρη επίτευξη της κοινωνικής προόδου και υπό αυτή την έννοια στήριξε από τις απαρχές του κάθε προσπάθεια που έγινε προς αυτή την κατεύθυνση . Έτσι οι αναρχικοί με πρωτεργάτη μεταξύ άλλων και τον Ελίζε Ρεκλύ (ο οποίος συνέβαλε στην ίδρυση Πανεπιστημίου προς...
Toυ Γ. M.
{...} Στις 20 Ιούλη του 1889, το ιδρυτικό συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς κατέληξε σε μια απόφαση που σφράγισε την ιστορία του εργατικού κινήματος σε ολόκληρο τον κόσμο.
“Σκοπός μας είναι να οργανωθεί μια μεγαλειώδης διαδήλωση σε συγκεκριμένη ημερομηνία, με τέτοιο τρόπο ώστε ταυτόχρονα σ' όλες τις χώρες και σ' όλες τις πόλεις, την ίδια συμφωνημένη ημέρα, οι εργάτες να απαιτήσουν απ' τις δημόσιες αρχές να μειώσουν με νόμο την εργάσιμη ημέρα στις οκτώ ώρες και να εφαρμόσουν στην πράξη τις υπόλοιπες αποφάσεις του Συνεδρίου του Παρισιού.
Εχοντας υπόψη το γεγονός ότι μια παρόμοια διαδήλωση έχει ήδη αποφασιστεί...
I. Λέγεται ότι ο Rothschild είπε, βλέποντας την περιουσία του να απειλείται από την επανάσταση του 1849, το εξής: «Είμαι αρκετά πρόθυμος να παραδεχθώ», ότι η περιουσία μου έχει συσσωρευτεί σε βάρος των άλλων, αλλά αν ήταν να μοιραστεί μεταξύ των εκατομμυρίων της Ευρώπης αύριο, το μερίδιο του καθενός, αν μου το ζητούσε, θα ανέρχονταν μόνο σε πέντε σελίνια».
Αφού έδωσε τη δέουσα δημοσιότητα στη δήλωσή του, ο εκατομμυριούχος μας προχώρησε, ως είθισται, στην ήσυχη βόλτα του στους δρόμους της Φρανκφούρτης. Τρεις ή τέσσερις περαστικοί τού ζήτησαν πέντε σελίνια, που τους τα έδωσε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο. Το στρατήγημά του...
Στο κτήριο της Ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης στις 18/07/2019
Με τον Ελευθεριακό στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πέρασμα, 22/01/2018