Ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης (1958 - 20 Μαΐου 2014), ήταν αναρχικός. Έγινε γνωστός για την έντονη πολιτική δράση από τη δεκαετία του 1970, ενώ ήταν ενεργός σε πολλούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες και το κίνημα της ελεύθερης ραδιοφωνίας, πρωτεργάτης στην έκδοση πολιτικών εντύπων και εκδότης και διακινητής πολιτικών βιβλίων.
Ήταν ενεργός στον αναρχικό χώρο από τα χρόνια της εξέγερσης του 1973 και συμμετείχε στα κυνηγητά γύρω από την κατάληψη της Νομικής, ενώ πήρε το βάπτισμα του πυρός στις 4 Νοεμβρίου 1973, στη διαδήλωση μετά το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου.
Βρέθηκε έξω από το κατειλημμένο Πολυτεχνείο και εμπνεύστηκε από τη συλλογική ψυχική ανάταση, ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Ιωαννίδη σύστησε μικρή αντιστασιακή ομάδα μαζί με συμμαθητές του.
Το 1975 ήταν ανάμεσα στους θαμώνες του πρώτου αναρχικού Βιβλιοπωλείο Octopus που λειτουργούσε ο Τέος Ρόμβος. Στο βιβλιοπωλείο συναντιόντουσαν περιθωριακοί, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς και λάμβαναν χώρα πλήθος πολιτικών συζητήσεων.
Μετέπειτα ήταν ενεργός σε καταλήψεις σπιτιών, ενώ σύχναζε σε καφέ και μπαρ της εποχής όπως το «Τσαφ», ο «Ιπποπόταμος» και η «Αίτνα».
Για τη δράση του επανειλημμένα έχει συλληφθεί, διωχθεί και φυλακιστεί ενώ έχει υποστεί 13 κατ’ οίκον έρευνες από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Το 1977 οδηγήθηκε σε δίκη, με την κατηγορία ότι στο μπαλκόνι των γραφείων της «Επιτροπής ενάντια στην επιστημονική καταπίεση», η οποία στεγαζόταν στο δικηγορικό γραφείο του δικηγόρου Γιώργου Νταλιάνη, υπήρχε το πανό «Κάτω το κράτος». Ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης και οι άλλοι 7 κατηγορούμενοι, μεταξύ των οποίων οι Σοφία Αργυρίου, Νίκος Μπαϊκούσης (Βαρώνος) και ο Σάκης Παπαδόπουλος (Καρχαρίας), καταδικάστηκαν πρωτόδικα μετά από μια επεισοδιακή δίκη σε 11 μήνες φυλάκης, αλλά αθωώθηκαν στο Εφετείο.
Το 1977 καταδικάστηκε επειδή το περιοδικό του «Ο Κόκορας που λαλεί στο Σκοτάδι» περιείχε οδηγίες κατασκευής βόμβας Μολότοφ, αλλά δεν φυλακίστηκε. Τον Οκτώβρη του 1977 μαζί με άλλους εκδότες επαναστατικών εντύπων και τον Νικόλα Άσιμο, δικάστηκε και φυλακίστηκε για ενάμιση μήνα, ως ηθικός αυτουργός για τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας, τα οποία έγιναν ως διαμαρτυρία για το θάνατο των καταδικασμένων για τρομοκρατία Αντρέα Μπάαντερ, Γκούντρουν Έσλιν και Γιαν Καρλ Ράσπε, μέσα στα κελιά τους στις φυλακές Σταμχάιμ στη Γερμανία.
Το 1978 συμμετείχε στο κίνημα αλληλεγγύης στους Φίλιππα και Σοφία Κυρίτση, που καταδικάστηκαν σε 9 και 5 χρόνια φυλακή αντίστοιχα, για κατασκευή, κατοχή και απόκρυψη 8 βομβών μολότοφ.
Το 1979 συμμετείχε στις φοιτητικές καταλήψεις ως αυτόνομος.
Εκ των ψυχών του περιοδικού «Άνθη του κακού», όπως και όλοι στην συντακτική ομάδα.
